حشمت و عظمت خدا به غایت ورای فهم و درک ماست

با اینکه فقط مدیون خداست. واقعا که چه خدای متواضعی!
در تمام عالَم هیچ کس به اندازهٔ قادر مطلق، سلطان عالم برای کمک به انسان‌های زبون و گناهکار از خود تواضع نشان نداده است. در مزامير اين این حقیقت چنین نوشته شده است : «خداوند بر جمیع امّت‌ها متعال است و جلال وی فوق آسمان‌ها. کیست مانند خدا، خدای ما که بر اعلیٰ‌علّيبن [بالاترین جایگاه در آسمان] نشسته است؟ و متواضع می‌شود تا نظر نماید، بر آسمان‌ها و بر زمین. که مسکین را از خاک برمی‌دارد و فقیر را از مزبله برمی‌افرازد.» مزامير ۱۱۳:۴-۷.

حشمت و عظمت خدا به غایت ورای فهم و درک ماست «چشمان [او] در تمام جهان تردد می‌کند تا قوّت خویش را بر آنانی که دل ایشان با او کامل است نمایان سازد.» ( ۲تواریخ ۱۶:۹) براستی، وقتی خدا عابدی را می‌یابد که از فرط سختی‌ها و آزمایش‌ها خرد شده است با او چه می‌کند؟ خدا می‌گوید: «ساکنم . . . با کسی که روح افسرده و متواضع دارد، تا روح متواضعان را اِحیا نمایم و دل افسردگان را زنده سازم.» ( اِشعيا ۵۷:۱۵) به اين ترتيب ، خادم و پرستنده اِحیاشده خدا نیرو و شادی بازیافته خود را فقط و

خدا، خدایی پاک و مقدّس است و از هر گونه «غرور» مبرا. ( مرقس ۷:۲۲، ۲۳) یکی از مفاهیمی که از کلمهٔ «متواضع» در مزامير استنباط می‌شود پایین آمدن و خم شدن شخص ارجمند در حد کسی پایین‌تر از خود است. همچنین، به مفهوم پایین آمدن از مقام و رتبه خود به منظور ارتباط برقرار کردن با شخص پایین‌رتبه است. با این توصیف، مزامير ۱۱۳:۶ تواضع خدای مهربان ما را در رسیدگی به نیازهای عابدان انسانی و ناکاملش به شکلی بسیار زیبا به تصویر می‌کشد! ۲سموئیل ۲۲:۳۶.
آمين