با فرارسیدن چهارم آبان ماه یقین دارم یاد و خاطرۀ پادشاه فقید جان دارتر از همیشه در دلهای مردم آزادۀ ایران موج می زند. یاد مردی که در دوران پادشاهی اش بسیاری از مهم ترین آرمان های هم میهنان ما تحقق یافت، رشد اجتماعی و اقتصادی ایران شتابی کم نظیر گرفت و از رهگذرش شماری بزرگ و روزافزون از مردم ایران، از هر قوم و مذهبی به رفاه و آسودگی خیال دست یافتند، زنان ایران به آزادی ها و حقوقی رسیدند که زنان جوامع اکثریت مسلمان دنیا حتی امروز هم به آن ها دست نیافته اند، تلاش های پیوستۀ ایران در راه برقراری صلح و مسالمت و همزیستی در سراسر خاور میانه به گونه ای بی مانند به ثمر رسید و میهن باستانی ما در جهان از اعتبار و منزلتی بی سابقه برخوردار شد.
اگر این شورش ویرانگر و شوم راه بر پیشرفت بی وقفه ایران چنین بی رحمانه نبسته بود امروز مردم آزاده و کوشنده و صلح دوست ما به یقین حال و روزی دگر داشتند، در رفاه و امنیت و آزادی و سرافرازی زندگی می کردند، با همۀ جوامع جهان نه در جنگ و دشمنی بلکه در صلح و دوستی به سر می بردند.
آگاهم که اکثریت هم میهنانم با گذشت هر سال بیش از پیش پادشاه دلسوز و مهربان خویش را، که آرزوئی جز پیشرفت ایران و رفاه و آسودگی مردمانش را نداشت، بزرگ می دارند، به خدماتش ارج می نهند و به روانش درود می فرستند. بزرگ ترین مایۀ دلگرمی و تسلاّی خاطر من همین آگاهی است، آگاهی به اینکه هم میهنانم برای درک وداوری به خدمات اوهم مانند من در انتظار تاریخ نماندند.
به امید پیروزی نور بر تاریکی و رهائی میهن عزیز از چنگ دشمنان ستمکار.
👍👍👍👍
پاسخحذف👍👍👍👍
پاسخحذف