چهارشنبه، اردیبهشت ۲۲، ۱۳۹۵

نامه ای که در اعتراض به انتقال بهنام ابراهیم‌زاده توسط نوکیش مسیحی ابراهیم فیروزی که در زندان رجایی شهر زندانی است نوشته شد

آیا کورمی‌تواند راهنمای کور باشد؟

و اینک پرسش من این است آیا قوه قضاییه جمهوری اسلامی که سالهاست با زیر پا گذاشتن حقوق بشر، رعایت انصاف و عدالت را در بین اشخاص حکومتی بی‌معنی ساخته است می‌تواند به آنانی که در زندان‌ها مسئولیت تصمیم گیری دارند رعایت عدالت را بیاموزد؟


دستگاههای حکومتی جمهوری اسلامی با فساد مالی گسترده‌ای که بینشان هست پول پرستی و رشوه خواری را به امری عادی در جامعه بدل کرده‌اند، در همین راستا مدیران زندان رجایی شهر نیز از مقامات بالا دستی خود درس آموخته‌اند و بخاطر دریافت پول از یک مجرم اینترنتی بنام (مسعود جعفر آبادی) که به هک کردن حسابهای بانکی و سرقت اموال مردم مبادرت نموده است چشم بر روی حقیقت می‌بندند و آنانی که از حقوق مظلومان در برابر چنین مجرمانی دفاع می‌کنند با تهدید و انتقال از سوی مدیران زندان رجایی شهر مواجه می‌شوند. به عنوان نمونه چند روز پیش آقای (بهنام ابراهیم‌زاده) در برابر کلاهبرداری‌های متعدد این مجرم که با استناد به مفاد احکام صادر شده، از مشاوران سایبری رهبر جمهوری اسلامی بوده است به مسئولین زندان رجایی شهر اعتراض نمود، لیکن مسئولین زندان بنابر الگوی فاسدی که در حکومت وجود دارد و چشم‌ها را بر حقیقت می‌بندند بجای جلوگیری از کلاهبرداری‌های (مسعود جعفر آبادی) آقای (بهنام ابراهیم‌زاده) را به بند دو منتقل کردند.
بهنام ابراهیم‌زاده با وجود داشتن یگانه فرزندی که از بیماری سرطان رنج می‌برد چند سال است برای دفاع از حقوق کارگران و کودکان کار در زندان به سر می‌برد شایان ذکر است که مسعود جعفر آبادی با هزینه کردن پولهای نا‌مشروعش کاملأ مورد حمایت «مردانی» رئیس زندان رجایی شهر می‌باشد.
اگر قوه قضاییه جمهوری اسلامی مدعی مبارزه با فساد است به مدیران خود بیاموزد که دریافت پول از مجرمان زندانی، یعنی خود را عروسک خیمه شب بازی زندانی کردن. چرا بازرسین زندان‌ها چرایی و چگونگی مراودات مالی مسعود جعفر آبادی با «مردانی» رئیس زندان رجایی شهر را برای شفاف سازی مورد بررسی قرار نمی‌دهند؟

ابراهیم فیروزی نوکیش مسیحی زندانی (زندان رجایی‌شهر کرج)
۲۱ اردیبهشت ماه 1395

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر