تحلیل تفسیر آیت الله مکارم شیرازی در مورد سیزده بدر

آیت الله مکارم شیرازی ذیل سوال ۱۶۰۱ جلد سوم استفتائات، دیدگاه خود را درباره‌ی «سیزده به در» چنین بیان می کند:
من مراسم خرافی «سیزده به در» را بررسی کرده ام، سرچشمه آن به لحاظ تاریخی به اصحاب الراس می رسد و در قرآن به آن ها اشاره شده است. همچنین در تفاسیر به اصحاب الراس اشاره شده است و در شرح های نهج البلاغه نیز درباره آن ها آمده است که ۱۲ شهر و آبادی بود که هر کدام آن ها به نام یکی از ماه های سال خورشیدی نامیده شده بود، آیین این مردمان بت پرستی بود و درختان صنوبر را پرستش می کردند. زیرا صنوبر منبع درآمد خوبی برای آن ها بود. برنامه مردم این شهرها این بود که آن ها یک روز در شهر فروردین جمع می شدند و مراسم جشن و شادی داشتند. آن گاه مردم به شهر اردیبهشت می رفتند و در آن جا مراسم داشتند تا این که به آبادی اسفند می رسیدند و ۱۲ شهر تمام می شد. روز سیزدهم مردم این شهرها و آبادی ها از محل سکونت خود خارج می شدند و به بیابان ها می رفتند و مراسم روز سیزده را با جشن و پایکوبی و رقص و با انواع مفاسد برگزار می کردند؛ بنابراین «سیزده به در» سنتی است که از بت پرستان باقی مانده است، همان طور که در مراسم شب چهارشنبه سوری احترامی برای آتش قائل می شوند که سنتی است از آتش پرستان..