امروزه بسیاری از اشخاص بارهایی دارند که بر دوش آنها سنگینی میکند. بارهای اخلاقی، شخصیتی، روحی و روانی، خاطرات دردناک گذشته، یاس و رنج بیمعنایی، تحمل دشوار خود، سرکوب حزنآور وجدان، انتظارات بیپایان دیگران و ...
غم و رنج از آن جایی سرچشمه میگیرد که انسان در رویارویی با تمامی این شداید، خود را تنها و بییاور میبیند زیرا اساساً برخورد ریشهای با آنها در تنهایی صورت نمیگیرد. انسان نیازمند انسانی همانند مسیح است. انسان نیازمند برادری است که چون مسیح بارها را بر خویش حمل کند. آیا تا بحال غمی را بر خود گرفتهای و باری را حمل کردهای؟ کمک کردن تنها آن نیست که به تجزیه و تحلیل و علتشناسی رنجها بپردازی. غم برادرت را بر خود بگیر! کمی دقت کن! ندای کمک در یک قدمی توست؛ آن را بیجواب نگذار!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر