سخنانی چند از دیتریش بونهوفر

● صلیب مسیح تمام تفکر ما را پیرامون موفقیت به‌چالش می‌طلبد و از ما دعوت می‌کند تا تنها پیروزی را هدف نهایی زندگی خود ندانیم.

 

بخشش مجانی

●هر گاه که گناه می‌ورزیم فکر می‌کنیم که حتماً باید زمانی بگذرد تا خدا ما را ببخشد. این تصور که خدا می‌خواهد و می‌تواند که ما را در همان لحظه ببخشد برای بسیاری از مسیحیان غیرقابل تصور است‌. آنها فکر می‌کنند که برای آنکه بخشیده شوند ابتدا باید زمانی خود را در دریایی از احساس تقصیر غرق نمایند و سپس به شیوه‌ای زیبا و با درخواستهای مکرر طلب بخشش کنند. در واقع این حالت یأس و سرکوب خود خیلی بیشتر از گناه‌، آنها را از خدا دور می‌گرداند. باور کن که خدا می‌تواند تو را در همان لحظه ببخشد، او می‌تواند.

کسی که با اطمینان خاطر و بدون احساس الزام در برابر صلیب مسیح می‌ایستد و یا بدون اعتراف به گناه خود از مقابل آن می‌گذرد؛ نه تنها خود را فریفته بلکه خدا را دروغگو شمرده است‌.

عیسی مسیح برای گناهان تمام بشر جان داد. رنج او بر صلیب‌، آگاهانه و داوطلبانه بود. صلیب او ثابت می‌کند که او رنج انسانی را رنج خود می‌دانست‌. ما مسیح نیستیم و توانایی همدرد شدن ما نیز با دیگران بسیار محدود است‌. اما بعنوان مسیحیان موظفیم که از کنار درد و رنج برادرمان بی‌تفاوت نگذریم‌. شنیدن صدای برادر رنجدیده و همراهی با او همانا شریک شدن در رنج‌های مسیح است‌.

 

 

● خداوند نه‌ به‌ آنچه‌ که‌ ما می‌دهیم‌، بلکه‌ به‌ آنچه‌ که‌ برای‌ خود نگاه‌ می‌داریم‌، توجه‌ دارد.

 

● برای هر چیز زمان خاصی وجود دارد. مسأله مهم این است که همزمان با خدا حرکت کنیم‌، نه اینکه چند قدم از او جلوتر بیفتیم یا چند قدم عقب بمانیم‌. اینکه ما همه چیز را یکباره بخواهیم‌، یعنی برکت ازدواج‌، صلیب و اورشلیم آسمانی را، کمی گستاخی است‌. همۀ این خواسته‌ها یکباره قابل دسترسی نیستند... برای هرچیز زمان خاصی وجود دارد.