ما به دوست احتیاج داریم، دوست ما راهنمایی می‌کند، از ما توجه می‌کند، ما را با محبت خود تسلی می‌دهد و با دردهای ما همدردی می‌کند. با وجودیکه ما در مورد "یافتن دوست" صحبت می‌کنیم دوست را نمی‌توان یافت. دوستی هدیه‌ای است که خدا به ما می‌دهد. خداست که دوستانی را که ما به آن احتیاج داریم در زمان مناسب به ما عطا می‌کند. اما دوست هیچگاه نمی‌تواند جای خدا را بگیرد. هر دوست محدودیتها و ضعفهای مخصوص به خود را دارد. محبت هیچ دوستی بی‌عیب و کامل نیست. اما با وجود همه محدودیتها، "دوستی"است که ما را به شناخت خدای بی‌عیب و کامل و محبت بی‌حد و بدون شرط و شروط سوق می‌دهد. باشد که در دوستی‌های خود این محبت والای خدا را بدهیم و دریافت کنیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر