هیچ گاه دو دوست شبیه هم نیستند. دوستان ما هر کدام شخصیت منحصر به فرد خود را به ما ارائه می‌دهند. اگر انتظار داشته باشیم که دوست ما همۀ خصایایی را که ما می‌پسندیم داشته باشد، با کوچکترین خطایی از او دلگیر می‌شویم و مرتب از او انتقاد می‌کنیم. ممکن است یک دوست توجه خاصی به ما داشته باشد، دوست دیگری باعث شود که قوۀ خلاقه ما بکار گرفته شود و دیگری باعث قوه روحانی ما شود. اگر ما قادر باشیم که از خصایا و برکات مختلفی که دوستان مختلف به ما می‌دهند لذت ببریم خودمان هم قادر خواهیم بود که هدایای منحصر به فرد خودمان را در حوزۀ محدود خود به دوستانمان ارائه دهیم و باعث برکت آنها شویم. هر دوست در جای خود قسمتی از کار زیبا و خلاقۀ محبت خداست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر